Το Εργο

Το Viaduct αποτελεί μια έρευνα με κύριο στόχο τη δημιουργία εργαλείων κατανόησης για τη γεφύρωση των κενών επικοινωνίας των διαφόρων επαγγελματιών της κληρονομιάς όσον αφορά την επιστημονική ανάλυση της Αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Επικεντρώνοντας την έρευνα στη διατήρηση των κτιρίων, κύριος στόχος μας ήταν η κατηγοριοποίηση και η επεξήγηση των μεθόδων χρονολόγησης και χαρακτηρισμού των υλικών, δηλαδή με τα υλικά και την τεχνολογία κατασκευής. Από αυτές τις δύο κατηγορίες ερευνητικών μεθόδων επικεντρωθήκαμε σε 21 τεχνικές έρευνας που σχετίζονται με οικοδομικά υλικά, όπως πέτρα, CBM, κονίαμα, ξύλο, μέταλλο (σίδηρος και μόλυβδος) και τις χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται συχνότερα στον δυτικό κόσμο. Με στόχο τη δημιουργία ενός πολυχρηστικού εγχειριδίου και μίας χρήσιμης ιστοσελίδας για όλους, εφαρμόζοντας παράλληλα την έννοια της αλληλεπίδρασης μέσω της δράσης, η DIADRASIS σχημάτισε μια ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από τέσσερα διαφορετικά επαγγελματικά προφίλ: έναν Αρχαιομέτρη, έναν Αρχιτέκτονα και Ιστορικό Τέχνης, έναν Χημικό και έναν Συντηρητή Αρχαιοτήτων. Αυτά τα δύο εργαλεία δεν ανταγωνίζονται την εκτεταμένη επιστημονική βιβλιογραφία για αυτά τα θέματα, αλλά να γίνονται ένα εργαλείο επικοινωνίας. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος “Επιστημονικές μελέτες” του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση.

Περιεχομενα

Μέθοδοι Χαρακτηρισμού 

Οι μέθοδοι χαρακτηρισμού που εφαρμόζονται στα δομικά υλικά προσφέρουν συμπληρωματικές αρχαιολογικές πληροφορίες σχετικές με ένα κτήριο. από τον τόπο προέλευσης των υλικών στον μετασχηματισμό τους, τη χρήση τους στο κτήριο και την αποκατάστασή τους κλπ. Όλα τα παραπάνω παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για να αποφασίσουν εάν και πώς να προχωρήσουν σε μια κατάλληλη αποκατάσταση ή συντήρηση του κτηρίου.

• χημική σύσταση: τα στοιχεία και τα μόρια του κάθε δείγματος
• Μορφολογία: είναι ο τρόπος διανομής των στοιχείων μέσα σε κάθε υλικό

Ο προσδιορισμός των χημικών συστατικών ή η μορφολογία ενός άγνωστου υλικού και η σύγκρισή τους με γνωστά υλικά μπορούν να είναι εξαιρετικά χρήσιμα για:

• μελέτες προέλευσης
• έμμεση χρονολόγηση
• τεχνολογία κατασκευής
• κατάσταση φθοράς
  

Dating

Η χρονολόγηση είναι το κυρίαρχο βήμα σε οποιαδήποτε αρχαιολογική μελέτη κτιρίου. Αυτό το θεμελιώδες στοιχείο όχι μόνο το χρονολογεί, αλλά καθορίζει την προέλευσή του, τις διαφορετικές κατασκευαστικές του φάσεις και την εξέλιξή του, επίσης το τοποθετεί σε ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο. Όλα τα παραπάνω ερωτήματα μπορούν να απαντηθούν μέσω της χρονολόγησης των δομικών υλικών ή ολόκληρης της κατασκευής. Υπάρχουν διάφορες μεθοδολογίες που επιτρέπουν μια πρώτη χρονολόγηση των ιστορικών κτιρίων:

• μορφολογική και χρονολογική μελέτη
• ιστορική έρευνα
• αρχαιολογική και αρχιτεκτονική στρωματογραφία
• τεχνική μελέτη: Είναι ένα συγκεκριμένο είδος μορφολογικής και χρονολογικής μελέτης βασισμένη στην εξέλιξη των μεθόδων και υλικών δόμησης που οδηγεί στη χρονολόγηση του ίδιου του δομικού υλικού (πχ μερικά ρωμαϊκά τούβλα μπορούν να χρονολογηθούν με βάση τις σφραγίδες τους) ή από ένα τεχνικό επίτευγμα. 
  

ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΟΥ Viaduct (αλφαβητική σειρά) 

• 14C
• Archaeomagnetism
• Biological Cultures
• Chromatography
• Dendrochronology
• EC
• FTIR
• Granulometry
• ICPAES/ICPMS
• IR Thermography
• NAA
• OM
• PIXE
• Porosimetry
• Raman Spectroscopy
• SEM
• TA
• TL/OSL
• UV Fluorescence
• XRD
• XRF